How it changed....???

Here i am sitting in my office @ night.

Thinking hard about life

How it changed from a maverick collage life to strict

professional life....



How tiny pocket money changed to huge monthly paychecks

but then why it gives lesss happiness..



How a few local denim jeans changed to new branded wardrobe

but then why there are less people to use them



How a single plate of samosa changed to a full Pizza or burger

But then why there is less hunger...



Here i am sitting in my office @ night.

Thinking hard about life

How it changed...



How a bike always in reserve changed to bike always on

but then why there are less places to go on..



How a small coffee shop changed to cafe coffee day

but then why its feels like shop is far away...



How a limited prepaid card changed to postpaid package

but then why there are less calls & more messages..



Here i am sitting in my office @ night.

Thinking hard about life

How it changed....



How a general class journey changed to Flight journey

But then why there are less vacations for enjoyment..



How a old assembled desktop changed to new branded laptop

but then why there is less time to put it on....



How a small bunch of friends changed to office mate
But then why we always feel lonely n miss those college frnz...



Here i am sitting in my office @ night.

Thinking hard about life

How it changed... How it changed....
Think how it changed…………..



Written By:
Govinda chalise
Butwal Power Company
Now Kathmandu

घाइते मुटु सिएजस्तै भो

घाइते मुटु सिएजस्तै भो
आँफै टाढा भा का हौ मायालु मैले धोका दिएजस्तै भो !!!

अत्यन्तै मिठो भाकामा अती बियोगात्मक प्रेमी शब्दले भरिएको माथिको यो गीत "झुक्कायो मलाई ढाका टोपिले" नामक लोक गिती एल्बम मा समाबेसी गीत हो र यसकी धनी नबोदित गायिका लक्ष्मी घिमिरे सापकोटा उर्फ सुमित्र हुन । सर्बप्रथम उनिलाई धेरै धेरै धन्यवाद शाहीत आगामी शुभकामना दिन चाहन्छु मेरो यो ब्यक्तिगत ब्लग मार्फत । हामी एउटै गाँउले एउटै स्कुले साथी पनि आज उनको यो नेपाली लोक संगीत प्रतिको मह देख्दा म एकछिन त अचम्मै परे किनकी बिगतमा मैले उनिमा यस्तो संगीत प्रतिको चासो कहिल्यै पनि देखेको थिएन । कहिले काही स्कुलको साप्ताहिक कार्यक्रम मा भाग लिन को लागि अनुरोध गर्दा पनि लाजले गाला रातो पार्थिन उनिले । कहिले हामीहरु झगडा पनि गर्थ्यौ अनी कहिले खुब मिल्थ्यौ पनि त्यो त सबैमा हुन्थ्यो नै । जब हामी हरु ८औ कक्षा पास गरेर ९ मा पुग्यौ उनी अल्ली यो गीत संगीत तिर ध्यान दिन थालेको पाउथे मैले किनकी हाम्रो स्कुलमा प्रया शुक्रबार यस्तै कार्यक्रम हरु हुने गर्थ्यो सदन सदन बिच र म एउटा सदनको लिडर पनि थिए । संयोग उनी पनि मेरै सदनमा परेकी थिइन । एक दिन हाम्रो शुक्रबारे कार्यक्रम मा लोकगित प्रतियोगिता राखिएको थियो मैले उनिलाई शहभागी बनाए । मलाई अझै याद छ त्यतिबेला उनिले गाएको गीत "म्याग्दी खोला झर्यो तिरै तिर सधैं भरी हाँसौला साथीभाइ नभए जिन्दगीमा पिर " अती मिठो थियो त्यो भाका अनी लय पनि । त्यो दिन को पुरुस्कार हाम्रै सदनको पोल्टामा परेको थियो उनको सुरिलो अनी मिठो स्वरले । समय आफ्नै गतिमा थियो हामी आफ्नै गतिमा थियौ । त्यतिबेला SLC दिन को लागि फोर्म भर्न पर्थ्यो ९ कक्षामा अनी अनायासै हाम्रो कक्षामा नाम फेर्ने लहर नै आयो । लक्ष्मी ले पनि साथीहरु सँगै नयाँ नामको न्वारन गरिन सुमित्र त्यसैले माथि मैले लक्ष्मी उर्फ सुमित्र लेखेको हुँ ।
हामीहरुका दिनहरु पनि यसरी नै बित्दै थिए । १०औ कक्षामा पढिरहेको बेलामा एक्कासी उनको बिहे भयो गाउँकै हाम्रै रामु दाई सँग । नारिको जिन्दगी पनि अचम्मको हुदोरहेछ, छोरीबाट सुरु हुने कर्तब्य कसैकी श्रीमती हुँदै ममतामयि आमा भएर जिन्दगी को अभिभार निभाउनु पर्ने हुन्छ अनी सुमित्र (हुन त बिहे पछी सबैले लक्ष्मी नै भन्न थाले ), लक्ष्मी का दिनचार्य पनि उही कर्तब्य बोध बनेर बिते केही बर्षा हरु खै थाहा भएन यो अबधिमा उनिमा संगीत को चाहना कसरी लुकेर बस्न सक्यो हुन त मनिस परिस्थितीको दास हो । म पनि समय र परिस्थितीसँग हातेमालो गर्दै जिन्दगी का चरण हरु पार गर्दै कहिले देसभित्र त कहिले देश बाहिर हुँदै बिताइरहेको छु । मैले आज औंला भाँच्दा थाह भयो उनिसँग भेट हुननसकेको पनि झन्डै ९ बर्षा हरुले डाँडो काटिसकेछन । अहिले बजारमा आएको यो उनको एल्बम देखेपछी उनिलाई यो ब्लग मार्फत शब्दहरुले शुभकामना दिन मन लागेको छ ।

जती गीत सुन्दै छु उती मार्मिक लाग्छ मलाई उनको यो लयको गीत ।

"माया मेरो चङ्गा भो छिनेझै गाइले दाम्लो छोडेर हिनेझै "
जे होस् उनको प्रयास राम्रो छ शायद आशा गर्छु उनका पाइला नरोकिउन कतै गोरेटाहरुमा अनी नल्झिउन कतै चौबाटाहरुमा मेरो शुभकामना
तिमीलाई लक्ष्मी उर्फ सुमित्र जि ।
आगामी दिनहरुमा तिम्रो प्रगतिको शुभकामना शहीत अहिले यही रोकिन्छु ल ......

प्रदिप
दोहा कतार

नो नम्बर को कल

तेरे नाम हाम्ने लिया .....!!!
मेरो निन्द्रा नै टुट्यो अनी छामछुम गरेर सिरानीमुनी बाट मोबाइल निकालेर हेल्लो भने अर्धनिन्द्रामा
उताबाट हेलो ! प्रदिप लाई पाउन भन्दै एउटा कोकिल नारी स्वर आयो ।
म बोलिरहेको छु को बोल्नुभा होला मेरो उत्तर ।
नमस्ते मलाई चिन्नु भएन ....
म नत्मस्तक भए खै फोनमा मान्छेको अनुहार त आउँदैन क्यारे !
यस्तै हो धन कमाउन लागे पछी .....
हैन साँच्चै भन्नु न को बोल्नुभा हो ! मैले जान्न खोजे
बगेको समय सँगै मान्छे ले मान्छेलाई भुलेपछी खै के भन्नु र .....
उनको यो साहित्य पाराको बोली निकै रहस्यमय थियो । निन्द्रामै फोन पिकअप गरेको ले नम्बर पनि हेरेको थिएन मैले।
अत के खबर छ त तपाईंको तर मैले चिन्न सकिन माफ गर्नु होला है .....
माफ त तपाईंले गर्नु पर्छ मलाई किनकी गल्ती मेरै थियो तपाईं लाई नजिक बाट चिन्नु ...
हैन हजुर को घर कता पर्‍यो त .....
लक्ष्य बिनाको यात्री लाई के थाहा गोरेटाहरु धेरै ठाउँमा अलगिन्छन भन्ने कुर न त ...
हैन यो मेरो उतर त आएन नि मैले उनिलाई जान्ने प्रयास जारी राखे ...
समय ले कसरी मानिसलाइ परिवर्तन गर्दो रहेछ भन्ने कुरा आज देखिरहेकी छु मैले । उनी अझ भाबुकतामा बग्दै थिइन ...
माफ गर्नु होला जिबनमा आजसम्मा यती ठुलो गल्ती गरे जस्तो त लाग्दैन तर तपाईंले बेकारको सँजाए दिन खोजिरहनु भएको छ । मैले उतर जारी राख्छु ......
हो !! ठिकै छ तपाईंको जिबन सफलताले भरिपूर्ण होस भगवान सँग मेरो प्रथाना छ .....
अनायासै लाइन काटियो यता म दङ्दास् परे । निन्द्राले छर्लङ्गै छोडिसकेको थियो, हातको घडी हेरे बिहान को ३ बजिरहेको थियो । मन मनै केलाउन थाले जिबनका अन्तरङ्गहरु अनी बितेका पलहरु । अँह ठम्माउनै सकिन को हो भनेर । स्वर सुन्दा प्रेमको खेती गर्दा बाली नस्ट्र भएको प्रेमी जस्तो लाग्यो । फेरी मैले आफन्त का स्वरहरु सम्झे एक एक गर्दै, मावल तिर त यसरी फोन गर्ने कोही छैनन अनी फुपुतिर बाट सम्झिने त कोही नै थिएनन । स्कुले साथीहरुको कुरा गरु भने पनि सबै बिहे गरेर भन्टा भुन्टी बनाइसकेका आ - आफ्नै ब्यस्ततामा अल्झिरहेका लाई के फुर्सद होला र मसँग जिस्किने । गाउँमा यती धेरै पैसा खर्च गरेर फोन गर्ने को नै होला र म जैरे लाई ।
मन आँफै गह्रौ भएर आयो निकै बेर सोच्दा पनि कुनै जुक्ती भने भेट्टाइन । नजिकै सुतिरहेको साथी घुरिरहेको थियो ।
मन मा झन बेचैनी बढ्न थालयो अनी फोन गर्ने सोच बनाएर incoming call मा नम्बर हेर्न लागेको त no number पो छ ।
निन्द्रा त लागेन नै मनमा अनेक अतितका घटना हरु नाँचिरहे तर केही कतै बाट त्यो नारी स्वर चिन्न सकिन । आँफैलाई दु:ख लाग्यो तर के गर्ने । सोच्दा सोच्दै फिर्रर उज्यालो पनि भयो । तेती बेलै बाहिर गाडीले हर्न बजाउन थालयो .....
ला म त ढिला पो भएछु अनी हतार हतार गर्दा पनि बस त छुट्यो नै अफिस पुगेर हाकिमको गाली समेत खानु पर्‍यो ।
जे भए पनि यती यो मेरो ब्लग तपाईंको सामु पुग्यो अथवा फेरी no number बाट फोन गरेर भए पनि मलाई तपाईंको नम्बर दिनुहोला किनकी म यो किलियर गर्न चाहन्छु सायद् तपाईंले लगाएको दोश मेरो भागमा हैन कि ......
प्रदिप

आँशु

कानुनमा भन्दा पनि बढी तागत छ तिम्रो आँशुमा
पराजयको भन्दा पनि बिजयको प्रतिक छ तिम्रो आँशुमा
त्यसैले ,
अथाह आँशुले मलाई अझ बाध्न नखोज
यो भन्दा पनि आँशु झार्न नखोज
म त तिमीप्रती बाँधिसकेकी थिए
आशु दु:खको मौन भाषा हो ,
यो आत्माको ग्रिस्मकालिन बर्षा हो
मेरो माया मा भन्दा बढी तागत छ तिम्रो आँशुमा
दु:खको सागरमा पनि इन्द्रेनिको रंग छ तिम्रो आँशुमा
त्यसैले,
आँशुको बर्षादमा मलाई डुबाउन नखोज
यो मायाको सागरमा पुन : स्वागत गर्न नखोज

अज्ञान सत्रु
अज्ञान जस्तो सत्रु अर्को छैन
अज्ञान यस्तो रात हो
जहाँ न चन्द्रमा हुन्छ न ताराहरु नै
त, अज्ञानी रहनु भन्दा नजन्मनु नै जाती
अज्ञानी लाई सजिलै खुशी बनाउन सकिन्छ
अज्ञान लोभ र स्वार्थ को जड् हो
जहाँ न श्रीजना हुन्छ न मित्रता नै
त, अज्ञानी बन्नु भन्दा नस्ट भएकै जाती
त्यसैले,
त्यती धेरै अज्ञानी पनि नबन
जहाँ तिम्रो बाँच्नुको कुनै अर्थ छैन
त्यती धेरै लालच पनि नदेखाउ
जहाँ मर्दा लाने केही छैन

किन ??
ईश्वरले चम्किलो अनुहार दिएको छ
तिमी किन अर्को बनाउछौ
कोइलिको जस्तो मिठो बोली दिएको छ
तिमी किन मौन बस्छौ ...?
संसारको खुशी तिमीलाई दिएको छ
तिमी किन दुखी बन्छौ ..?
त्यसैले,
बिर्सेंर पनि तिम्रो अनुहारमा
दु:खको साइन्बोर्ड नटाँस
बिर्सेंर पनि तिम्रो जिबनमा
तुसरापातको जड नराख
त
आशु आँफैमा अंमुल्य छ
कसैलाई सम्झेर नझार
तिमीले आशुं नझार .....

"Siru"
Kathmandu
Contact: sjn36@yahoo.com

कसरी जबाफ लेख्ने होला सिकाइदिनु न ....!!

प्रणय दिबश त सबै ले मनाए होला आ- आफ्नै तरिकाले तर आफु बिदेसमा कसैलाई प्रास्ताब् गर्न पनि पाइएन नै फेरी उमेरले पनि डाडो काट्यो
कि जस्तो लाग्छ हिम्मतै हुँदैन कसैलाई चाहेर पनि मनको कुरा ब्यक्त गर्न । तर मन बुढो भएपनी आशा भने लाग्दो रहेछ त्यसैले पनि आज बिहानै फटाफट मेल चेक गरे । एउटा मेल यस्तो मेल आएको रहेछ हजार चोटि सोच्दा पनि जबाफ लेख्ने कुनै शब्द नै आएन अनी एक्चोटी हजुरहरुलाई सोधौ जस्तो लाग्यो शायद कोही हुनुहुन्छ कि मेरो सहयोगी




Hello, My dearest Love
How are you this moment ,I hope this my mail will reach you in good condition of health,l am really happy for your reply, I will really like to have a good relationship with you, and I have a special reason why I decided to contact you because of the urgency of my situation here and I am Miss.Marry Samuel 24years old girl from Liberia, the only daughter of Late President DR Samuel Kayon Doe who was killed by Prince Johnson and his rebels groups after many innocent soul were killed ,My father was killed by government of Prince Johnson, he accuse my father of coup attempt.
I am constrained to contact you because of the maltreatment I, am receiving from my step mother. She planned to take away all my late father's treasury and properties from me since the unexpected death of my beloved Father.

Meanwhile I wanted to escape to the Europe but she hide away my international passport and other valuable traveling documents. Luckily she did not discover where I kept my Father's File which contains important documents. So I decided to run to the refugee camp where I am presently seeking asylum under the United Nations High Commission for the Refugee here in Dakar, Republic of Senegal. I wish to contact you personally for a long term business relationship and investment assistance in your country.

My father of blessed memory deposited the sum of US$4,123, 000.00 in Finance Firm with my name as the next of kin. However, I shall forward you with the necessary information of the deposit on confirmation of your acceptance to assist me for the transfer and investment of the fund in your country. As you will help me in an investment, and I will like to complete my studies, as I was in my school, when the crisis started.
It is my intention to compensate you with 5% of the total money for your services and the balance shall be my investment capital. This is the reason why I decided to contact you. Please all communications should be through this email address only for confidential purposes.

As soon as I receive your positive response showing your interest I will put things into action immediately. In the light of the above, I shall appreciate an urgent message indicating your ability and willingness to handle this transaction sincerely.
I am staying at the female hostel. Awaiting your urgent and positive response. Please do keep this only to your self please I beg you not to disclose it till I come over , once the fund has been transferred. I hope my explanation is very clear but if you need further clarification, then send in your questions.Atterch Here Is My picture For You To Sea My Pics.Thanks and i will be waiting to hear from you soonest.
thanks for your sweet photo
Yours Truly! Marry with kiss
यती राम्री अन्जानी ले सहयोग को याचना गर्दै लेखेको पत्र को उत्तर त दिनु पर्ने हो तर कसरी ? मेरो अनुरोधमा कोही हुनुहुन्छ कि मेरो सहयोगी
तपाईंहरुको आशामा छु है त !!!

प्रणय दिबस मनाय सबैले यसपाली .....

प्रेम शब्द आँफैमा महान छ, यसको ठाउँ अनुसार अनी बातबरण अनुसार र बर्ग अनुसार मानिसहरुमा प्रभाव परेको देखिन्छ । चर्चा निकै चलेपनी यो प्रणय दिबस ब्यक्ती बिशेषमा भर पर्दो रहेछ उत्सबको रुपमा हाँशिल गर्न । आज केही जोडीले मनाएको तस्बिर हेरौ है त यो सपना हरुमा









यो कती मिठो लाग्छ तपाईंहरुलाई प्रतिकिर्या लेख्न नबिर्सनु .....


यसरी अङालो हालेर जङल तिर जादैछन के यिनिहरुको जिन्दगी मा सफल होला यो प्रेम ? आशा गरौ यिनिहरुको सफलताको ...







अन्तत प्रणय दिबस मनाउने सबै प्रेमी जोडीहरुलाई शुभकामना मेरो अनी जसले मनाएका छैनन आगामी बर्षाको प्रतिक्षित शुभकामना ल ...
प्रतिकिर्या को आशा राखेको छु है त ................

प्रिया !!
शायद तिमीले भुलिसक्यौ पनि होला त्यही दिन थियो जुन दिन हामी आँफैलाई सबैभन्दा भाग्यमानी ठान्थ्यौ आज त्यही दिन आयो जुन दिन एकले अर्कालाई दोश थुपारेर नदिका दुई कीनार भई बग्नु परेको छ एउटा जिन्दगी । खै ! कसरी मनाउ मैले यो प्रणय दिबस आँखाभरी आशु बगाएर तिम्रो नाम मा ??
आखिर माया भन्ने चिजै यस्तो रहेछ जता ताने पनि नपुग्ने । यता तान्यो उता खुम्चिने , उता उकास्यो यता भात्किने मेरो माया पनि उकासिएर भात्कियो कहिले, मुटुका कुना कुना मा अड्कियो अहिले । यही अड्किने र भत्किने परिधिमा जिन्दगीले पनि तिसौ रेखा हरु सिमान्कन गरिसकेछ । अब के नै छ र मसँग तिमीलाई दिने यो प्रणय दिबसको शुभ साइतमा किनकी म चाहन्छु यि आँखामा भरिएका आशुहरुले कतै तिम्रो खुशीहरुमा हस्तक्षेप नगरुन , तिमी जुन ठाउँ मा छ्यौ त्यही हाशिखुशी रहनु यही मेरो शुभकामना तिमीलाई यो बर्षाको प्रेमी दिबसको परिबेश मा । अतित एउटा आँफैमा कथा हो कतै मिठो इतिहाँस रचेको हुन्छ त कतै तितो अनुभव सँगालिएको हुन्छ,शायद तिम्रो जिन्दगीका पानाहरुमा मेरो कलमले नमिठो सत्यता लेखेछ क्यारे ! समयले पनि पचाऊँन नसकेको यथार्थ तिमीले पचाउने कुरै भएन त्यसैले पनि म अतितमा फर्केर तिम्रो सुन्दर हरियाली जिन्दगीमा सिसिर ल्याउँन चाहन्न ।
अन्त्यमा तिम्रो जिन्दगिमा सधैं खुशीयालिको बहार आओस यही मेरो शुभकामना ……
हरेक बर्षाको प्रणय दिबस मा झै यो बर्षा पनि ल …
प्रदिप

गजल

साँघुरो रहेछ बाटो, अनायासै ठोक्किए म
पुलुक्क हेर्यौ तिम्ले, सर्माउँदै रोक्किए म ।।

लापरबाह देखियौ तिमी, कसो कसो झोक्किए म
याचना गर्यौ तुरुन्तै, त्यसैले पो रोक्किए म ।।

जादुगरी तिम्रा आँखा, नचाहेरै पोखिए म
दुनियाँको नजर यतै, जोगिनलाई रोक्किए म ।।

धुलो छ्याप्ने धेरै हुन्छन, सम्हालिदै चोखिए म
सम्मोहनले तान्न थाल्यो, पाइला चाल्दै रोकिए म ।।
मन कतै अल्झियो र पो .............. ।।।

बिध्धा सापकोटा "निर्जला"
काठमाडौं नेपाल
सम्पर्क :nirjala0008@gmail.com

मेरो कलमका ५ धार हरु

बिनोद देवकोटा
गोर्खा
हाल : कतार

1)
जागिर

जा-गिर्दा गिर्दा म
निगालोको भाटा भएको छु,
कति मान्नु फन्टुस् हूकुमहरु
म बतास चल्दाको छाता भएको छु,
न भोक, न तिर्खा तपाईको सेवा गरिरहदा,
हजूरलाई नै पहिर्याउने खादा भएको छु ।

2)

गुलाफलाई भेटे पछि एउटा कुरा जाने मैले
तिमी पो छौ मुटुभित्र तिमीलाई नै छाने मैले
जहाँ पनि तिमीलाई नै खोज्छन् मेरा आँखाहरू
उदायो जून आकासमा तिमी पो भन्ठाने मैले

3)
हृदयमा आगो बलिरहेछ
म मरे पनि मेरो लास नजलाऊ
मेरो आत्मा त्यसै जलिरहेछ
दुख र दर्दका कुरा नसुनाऊ मलाई
यो हृदयमा आगो बलिरहेछ

4)
हाम्रो देश नेपालमा
बम बिष्फोट गराउनेहरुछन्
चोर औँला ठड्याउँदै
शान्ति खल्बलाउनेहरुछन्
कहिले को पड्काउँदै हिँडछन्
कहिले को पड्काउँदै हिँडछन्
तालिम लिएर दक्ष बनेर
देशको अङ्ग पड्काउँदै हिँडछन्
नियम कानून छैन कतै कस्तो
नेपाली निमुखाको सातै गएजस्तो
सत्तामा पुग्ने सजिलो बाटो
भिजिरहेछ नेपाली रगतले माटो
छाति फुलाएर नाक फुलाएर
घट्नाको जिम्मेवारी आफै लिएर
ढेर लगाउँदै हाड र मासुको
बमैले उडाईदिन्छन् दर्द आँशुको
हिजो पडकाउने आज पड्किन्छन्
आज पडकाउने भोली पड्किन्छन्
जन्मिदै जान्छन् पड्काउनेहरु
बदलिँदै जान्छन् शासकहरु ।।

5)
तृष्णा मेट्न तिम्रो पिउदै छु आज ।
सोधेछौ हालखबर, जिउदै छु आज ।

सिसा सारी फुटिगयो जिन्दगीको कल्पना
टाला टुली बटुली सिउँदै छु आज ।

थोरै पल सम्हालिएर जिन्दगीको डुंगा
प्यलासँग सुस्तसुस्त खिउदै छु आज ।

चडे'छि डोली फुल्न थाल्यौ बसन्तमा
खोइ कैले फुल्ने हो म हिउंदै छु आज

के आन्दोलन नै समस्याको समाधान हो त ??

कुनै दिनको सुन्दर शान्त नेपाल आजभोलि हरेक क्षण युद्दमा होमिएको छ । बिभिन्न्न पत्र पत्रीका हरुका मुख्य पृष्‍ठ नै बन्द,हड्ताल, चोरि, लुटपाट जस्ता खबर हरुले रंगिएका हुन्छन । म प्राय: यिनै समाचारले दिक्का नै हुन्छु अनी मनमा एक किसिमको प्रश्नहरु उब्जिन्छ । के साँचिक्कै आन्दोलन नै समस्याको समाधान नै हो त ? के अहिलेसम्म सोचेको उपलब्धी मिलेको छ त यि आन्दोलनकारीहरुलाई ? आन्दोलनको नाममा कसैले राजनीतिक स्वार्थ लुटेको त छैन के यो सबै आन्दोलनमा उत्रिनेहरुलाइ थाहा छ त ? मेरो मनमा जिज्ञाशा हरु ले उथुल् पुथुल् गर्छन् अनी फेरी कम्प्युटर खोलेर my sansar ma निकालिएको यो फोटो हेर्छु केही बेर

मनले सुकै दिदैन अनी ब्लगमा लेख्न बस्छु मनमा उर्लिएका यिनै छालहरु बोकेर सातसमुन्द्र पारी अर्काको देशमा गुलामी गर्दै । कहिले काही सोच्छु कास मेरो देश पनि बिकासित भएको भए आज आफ्नै देशको काखमा बसेर काम गर्न पाउने त थिए । सरसर्ती हेर्छु फेरी तिनै आन्दोलनमा होमिएका अनुहारहरु, आगोमा सल्केका हरुको अनी बिस्फोटन गर्न उत्साहित अबोध शाहसिहरुको तस्बिर । हुन त हरेक कुरामा आ आफ्ना स्वार्थ हुन्छ भन्छन शायद यो लेखिरहनु पनि आफ्नो मनलाई त्रिप्त बनाउने मेरो पनि एउटा स्वार्थ होला नभन्न सकिन्न तै पनी एउटा युबक अनी यो आन्दोलनमा पनि सरिक् हुने धेरै युबकै भएको हुनाले मेरो मनमा यि जिज्ञाशा हरु उठिरहेका छनकी कतै यि युबाहरु कसैको सत्ता टिकाउने यन्त्र बनिरहेका त छैनन । एक्चोटी यिनलाई हेर्ने कि कसरी पुलिस को लठ्ठी को सामना गरेका छन यहाँ ....




यसरी सबै कुराहरुलाई नियालेर हेर्ने हो भने मैले त आन्दोलन गरेर उपलब्धी भएको पाइन कतैपनी किनकी हाम्रै आँखाँ अगाडि जन आन्दोलनका घाइते हरुका पिडाहरु नै ज्वलन्त उदाहरण हुन हैन र ? शायद यिनै आन्दोलनको प्रभाब पनि हुन सक्छ आज युबा जगत बिभिन्न प्रकरण मा होमिदै गैरहेका छन । अपहरण, हत्या, डकैति, चोरि जस्ता कृयाकलापहरुमा युबा हरु प्रेरित भैरहेको स्पस्ट देखिन्छ यस्को नियन्त्रण गर्न सरकार ले कुनै योजना ल्याउला भन्ने आशा समेत गर्न कठिन परिस्थिती छ । आखिर नेता भनाउदा ले आफ्नो कुर्चिको अस्थित्व जोगाउन नै युबाहरुलाई अनेक लोभ देखाएर हतियारको रुपमा प्रयोग गरेको अहिलेसम्मा को ईतिहासले देखाउछ तर हामी जो सडकमा उत्रेर आफ्नै बातावरण लाई धमिलाउछौ त्यो नै हाम्रो कम्जोरी हैन र ? जुन जाती को नाममा गरे पनि, जुन सङ्गठन् खोले पनि आन्दोलन नै हाम्रो प्रमुख कमजोरी हो अनी यही कमजोरी को फाईदा उठाएर नाताबाद र कृपाबाद गर्ने हरुले आफ्नो सक्ती को रबाफ देखाउने मौका पाएका छन । हामी सडकमा उत्रिएर अर्काको स्वार्थको लागि बाटो रोक्ने , टायर् बाल्ने , गाडी फुटाउने गरेर के नेपाली जनताले चाहेको नयाँ नेपाल बन्ला त ? एक चोटि सोच्ने कि हामी सडक तताउने हरुले ?
मेरो यो भावना यदी पढ्नु भयो भने चित्त नबुझेका कुरामा लेख्न चाँही नबिर्सनु है त । तपाईंहरुका भावना हरु को पनि आशा गरेको छु -
प्रदिप
तस्बिरहरु बिभिन्न पत्र पत्रीका बाट सभार गरिएको हो

मेरो पिडा तिम्रो अनुभुती

तिमी सपनामै रमाउछ्यौ प्रिया !!
तिमी कल्पनामै रमाउछ्यौ .....
यता म
आँखाभरी तिम्रो तस्बिर बोकेर
एउटा मिलनको ब्यग्र प्रखाईमा
बादल फाँटे झै मन डुलाएर
औलाहरु भाँचिरहेको हुन्छु
हुन त
तिमी जिन्दगीका हजारौ पहाड चढिसक्दा पनि
म तिम्रो सम्झनाको काँडे तारमै घोचिएको छु
तिमीलाई हिमालले देख्दा पवनले छुदा
म बगरमै तातो बालुवाले पुरिएको छु
आखिर दोस कस्को ........?
तिम्रो सपनाको
य मेरो प्रतिक्षाको ......
सायद ,
तिम्रो खुशी लेखेको कलमले
मेरो ब्यथा लेख्न सकेन
तिमी जस्तै म हाँसेको
बिधताले देख्न सकेन
त्यसैले पनि
तिमी खुशीले उन्माद भै पिङमा मच्चिदा
म बाढिमा हेलिनु परेको छ
कल्पनामै स्पर्श गर्दै तिमी रमाउँदा
म आँखाको डिलबाट चिप्लिनु परेको छ
आखिर !!! मेरी प्रिया..
यथार्थ तिमीलाई तितो भएपनी
कल्पना त मिठो भएको रहेछ
सातै जन्म तिम्रो हुन्छु भन्थ्यौ
एउटै हिउँद चिसो भएछ
ठिकै .....छ ......

गजल

जिस्काइ यो मनलाई चलेर पो गयौ निस्ठुरी
सल्किएर मुटुभित्र जलेर पो गयौ निस्ठुरी ..


अधुरै भए कठै ! अत्रिप्त मेरा प्यासहरु
आँखाभरी लटरम्म फलेर पो गयौ निस्ठुरी .....


कोरेर छोडिदियौ नाम नमेटिने जिन्दगी यो
प्रतिबिम्ब यो मनकी ढलेर पो गयौ निस्ठुरी .....


चिसा भए हिउँदहरु धेरै बगे बर्षाहरु
औँला भाँच्दै बस !! भनी छलेर पो गयौ निस्ठुरी ......

अन्धकारबाट बचाऊँ

प्रभात भन्दा पहिला घोर अन्धकार हुन्छ
मलाई अन्धकारबाट ज्योति तर्फ लैजाउ
अध्यारोको समय प्राय बिकिर्तिको हुन्छ
मलाई बिकिर्तिबाट प्रेमको बाटो तर्फ लैजाउ
अन्धकार प्रकाशको तर्फ जब बढ्छ
मलाई प्रकाशको चम्किलो राप तर्फ लैजाउ
अन्धकारको बेलामा नै दियोको महत्वो हुन्छ
मलाईको दियोको सानो उज्यालो तर्फ लैजाउ
मलाई हिर्दयको पवित्र स्थान तर्फ लैजाउ....ल


सिरु
काठमाडौं
संपर्क : sjn36@yahoo.com.

मेरे पिया से

उहाँको भावना मलाई साह्रै राम्रो लाग्यो । तपाईंहरुका पनि भाबनाहरु चाहे हिन्दी वा अङ्रेजिमा नै किन नहोस् सपना सँग साटासाट गर्नुहोस् है !!!











तुम और मै जो सँग न होङे
तो होली मे भि रङ ना होङे
बरफ् से ठन्डी कोइले से काली
तुम बिन होगी हर दीवली
सीखेङे बादल आसुँ बाहाना
जान जलने को , मन सताने को होगा सावन
साउन के इस आग्नी से होगा मिलन
सुनो जाने वाले लौट के आना
तुम बिन पल पल रहुगी मै बेकल , बनके बेहाल
सँग है तुम्हारे मेरे ........ मेरा मन

रोशना गुरुङ
रुपन्देही