रुँम भनेनी आँशु छैन् झन हाँसुम् कसरी
मन भरि चोट बोकी झन बाँचुम कसरी
तिम्रो आकाश उस्तै उस्तै मेरो धर्ति जस्तै
भत्काइहाल्यौ आँगन मेरो झन नाँचुम कसरी
सँग संगै गर्छु भन्थ्यौ नमेटिने यात्रा हाम्रो
धागो छिनेको चङ्गा भए मन गाँसुम कसरी
सुनेको छु आजकाल तिम्ले प्रदिप भन्छ्यौरे मर्यो
जिउँदो लाश बनेर आफ्नै सुचना टाँसुम कसरी
No comments:
Post a Comment