धेरै पर पुगेपछि फर्की आँखा तर्यौ
पछ्यौरी ले मुख छोपी ओराली नै झर्यौ
आशा मेरो थियो एउटै एकबचन बोल्थ्यौ की त
गुम्सिएका मनका कथा फुकाएर खोल्थ्यौकी त
तर्किएर बाटो काट्यौ छाँया बन्यो टाढै टाढा
माया गर्ने मुटु भरि रोपिदियौ काँडै काँडा
टोलाएर हेरिरहे तिमी भने आँखा तर्यौ
पछ्यौरी ले मुख छोप्दै ओराली नै झर्यौ
बाँसुरीको धुन फुके कतै तिमीले सुन्छ्यौ भनि
बिगत का पल हाम्रा कतै मनमा गुन्छ्यौ भनि
ब्यर्थ भयो सबै कुरा जति जे गरे मैले
फेरी तिम्लाइ जिन्दगिमा देख्ने होला कहीले...........???
गोधुलि ले साँझ ल्यायो तिमी आखिर डाँडै झर्यौ
मन किन पग्लिन्थ्यो र आखिर अर्काकी त पर्यौ ...!!
