हेर्दा हेर्दै हावाइजहाज चढेर पो जानु भयो त

जिन्दगी नै त आखीर एउटा यात्रा रहेछ यही यात्रा मै भेटिनु भयो मित्र दिपेस थापा हुन त अर्गानैजेसनमा त उहाँ मेरो सिनियर हुनुहुन्थ्यो तर आज मलाई उँहालाइ साथी नै भनेर बोलाउन मन लागेको छ र उहाले पनि साथी नै मान्नु भयो र त आज मेरो आँखामा नराखे पनि नबिझाउने हुनुहुन्छ उहाँ । म त स्वार्थी मान्छे जहिले पनि लिना जानेको छु त्यसैले पनि उहा बाट निकै लिए सके जती लिए ज्ञान लिए मन लिए उहाको निकै समय पनि लिएको छु मेरो आफ्नो ब्यक्तिगत काम को लागि त्यसैले आज उहा नहुँदा यि सबै कुराको कमी भइरहेको छ अनी निकै मिस गरिरहेको छु यो ब्लग मार्फत ।

जिबन मा साथी निकै किसिमका हुन्छन कोही निकै स्वार्थी हुन्छन आफ्नो फाईदा मात्रै सोच्ने कोही मख्खिचुस हुन्छन पैसा निकाल्न पटक्कै नखोज्ने तर अर्काको पाए लाजै नामानी खाने अनी कोही हैकम लगाउन जानेका मात्रै जसले जे भने पनि अर्काले मानिहालोस चाहे त्यो राम्रो कुरा होस् चाहे नराम्रो । कोही निकै घमन्डी पनि हुँदारहेछन कोही मेरा गोरुको बार्है टक्क गर्ने खालका कोही त धाक मात्रै देखाउने अनी अर्काको अगाडि स्मार्ट मात्रै देखिन खोज्ने भने कोही सुर्ती खाएर कोठा गहनाउने बनाउने कहिले पनि सफा नगर्ने अनी झगडा गर्ने आखिर निकै भोगियो यो बैदेसिक रोजगारिको दौरानमा तर यि माथिका भन्दा पनि निकै भिन्न खालको हुनुहुन्थ्यो मेरो मित्र दिपेस् सर । हामी झन्डै २ बर्ष एउटै कम्पनी मा बिताइयो समयको परिवर्तन संगै आज उहा नेपाल जानु भयो म यही को तातो हावा खाँदै छु थाहा छैन कहिले सम्मा यो तातो हावा मा दौडिरहनु पर्ने हो ।

एउटा मिठो अतित बन्दै छन उहाँ सँग बिताएका पलहरु जो हरेक क्षण मेरा आँखामा नाचिरहन्छन हुन त मैले भोगेको अनुभव अनुसार भावनात्मक साईनो नै मिठो हुन्छ रगतको भन्दा भनेर भन्दा पनि रगतको नातामा कर्तब्य बाँधिएको हुदोरहेछ भने भावनात्मक नातोमा माया लुक्दो रहेछ । यिनै शब्द हरुसँग बग्दै दिपेस् सर सँग बिताएका पलहरुको मिठो सम्झना राख्दै केही तस्बिर यो सानो ब्लग मा राखेको छु मैले ।







दिपेस् सर धन्यवाद हजुरलाई त्यो मित्रता दिनु भयो धेरै कुरा सिकाउनुभयो हुन सक्छ यो अबधिमा कुनै दिन हजुरको चित्त दु:खाएको पनि हुन सक्छु यसको लागि माफि चाहन्छु आशा छ हजुर को माया ज्यान टाढा भएपनी मन टाढा हुने छैन ।

हजुर जहाँ भए पनि खुशी हुनुहुनेछ भन्ने शुभकामना सहित् अहिले लाई बिदा माग्छु ल ।