प्रणय दिबस मनाइरहेको छु

एकदिन
मुटुभरी माया बोकेर
चौतारीका बर पिपल साँची राख्दै
पारी पट्टी ट्लक्क टल्किएको धौलागिरी झै
अथाह मुस्कान छरेर
तिमीलाई प्रेम को बिज दिएको थिए
तिमीले तिम्रो मुटुमा
नरोपी बर्षौ सम्मा पटुकिमा लुकाएर राख्यौ
कसैले झार्न नसक्ने
आँकसका जुनातारा झार्न खोज्यौ
शायद मलाई तिमीले
प्रेमको अभ्यास गर्ने मैदान बनायौ
अनी त
एक दिन मैले दिएको प्रेम को बिज
फिर्ता पनि नगरि
काली गण्डकी काटेर गयौ
मेरो जिबन देखी फाटेर गयौ
आखिर
खेलाडी पोख्त भएसी नयाँ ठुला मैदान मा खेल्न पुग्छन रे
शायद होला,
तिमीलाई पनि ठुलो खेल खेल्नु थियो जिन्दगीमा
र त
मलाई भुलेर
मेडल जित्न गएकी तिमी
फर्केर आईनौ
जिन्दगी जित्यौ रे तिमीले
मैले हारे आफ्नो जिन्दगी आँफै सँग
हो त्यही बेला
संसार का प्रेमजोडीहरु, प्रेम दिबस मनाउदै थिए
म लाचर भएर
आँखा भरी छचल्काउदै ति अतितहरु
तिम्रो लागि
प्रणय दिबस मनाइरहेको छु
हो !!
मैले पनि तिम्रो सम्झना गरेरै
जिन्दगी कटाइरहेको छु ।