तिमीलाई आँखामा राखी डुलेर पो कता जाउँ खै ?
मुटु नै खाने ब्यथा यो भुलेर पो कता जाउँ खै ?
मृगतिष्ण मात्रै हो कि मेरो दुखी यो जिन्दगानी
सिमलको भुवाँ झै जिबन फुलेर पो कता जाउँ खै ?
जता गयो उतै चोट के दियो यस्तो बिधताले
मदहोशी भै तिम्रो यादमा झुलेर पो कता जाउँ खै ?
तिमीलाई जिताएर कयौ हारे यात्राहरु जिन्दगीमा
बादल जस्तै फाटेको मन खुलेर पो कता जाउँ खै ?
तिमीलाई आँखामा राखी डुलेर पो कता जाउँ खै ?
मुटु नै खाने ब्यथा यो भुलेर पो कता जाउँ खै ?
प्रदीप
2 comments:
mitho gajal pradip ji.
राम्रो छ प्रदीप जी ।
Post a Comment